خدایا! شکر که دادن نعمت باران، به دست و اراده ی خود توست،
اگر تقسیم آن را نیز مانند، انفاق از اموالی که خود، به ما بندگان دادی(...وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ... (فاطر/29)) به یکی بندگان واگذار می کردی، همه را برای خود و منافع خود می خواستیم و الان حیاط خانه و حیات زندگی همسایه، خشک و بی طراوت بود!
خدایا! به خاطر بخشندگی و کرم بی نهایت و تمام صفاتت شکر
(امروز، عجب بارون باحالی زد.)